24/01/06

Quixotes coherentes (quixotes de coello do monte ós froitos do monte)

Por alusións nos comentarios dun post anterior imos dar unha receita con quixotes de coello (xa se explicou alí que son as patas dianteiras, e como isto demostra a orixe galega de Cervantes).

Chámanse “quixotes coherentes” porque todo o que levan é do monte: o coello, loureiro, romeu, castañas e setas. Tamén levan viño, allo e cebola, sal, e pementa, que non son do monte, pero si comúns en calquera asado (que é como se lle chama realmente ós guisos).

(Salvidade 1: sacrificando un pouco a estética, resulta máis práctico utilizar o coello todo, que no sabor pouco se diferencian as outras talladas dos quixotes, e parece un desprezo para o bicho tirar con elas, pero tamén se poden gardar -conxeladas- para outra preparación).

-Comezamos por poñer en adobo as talladas de coello, con allo picado, pementa, loureiro (unha folliña pequena picada), romeu, e viño tinto, que non ten que cubrilas, pero debemos darlles a volta para que o collan por tódolos lados. Témolo neste adobo unhas 12 horas polo menos, para quitarlle o “bravío”.

(Salvidade 2: se non dispoñemos de escopeta nin permiso de armas pódese recorrer a coello do súper, neste caso non é necesario que estea tantas horas no adobo -o de granxa non ten “fresquío”-, e os tempos de asado serán menores).

-Nunha pota, na que nos caiban as talladas todas sen necesidade de que remonten unhas nas outras, botamos un centímetro de aceite de oliva. Salgamos as talladas e botámolas no aceite, a lume vivo, e dámoslles a volta para que se fagan un nada polos dous lados. A continuación baixamos o lume ó mínimo.

-Engadimos cebola picada e deixamos que se vaia guisando a lume baixo ata que a cebola estea dourada. Entón engadimos o prebe no que o tivemos a remollo (o viño e as especias), e deixamos seguir guisando uns corenta minutos (se é coello de granxa media hora chega). Se se queda seco e quere torrar engadimos máis viño, ou se nos parece que ten viño abondo unha pouquiña auga.

-Mentres se vai facendo o coello pelamos unhas castañas e dámoslles un fervor (uns cinco minutos), escorrémolas e quitámoslles a tona de dentro.

-Lavamos e picamos (en anacos grandes) unhas setas. As mellores para isto son os boletos, pero tampouco quedan mal as cantarelas (outra salvidade: os champiñóns do súper poden facer as veces se non temos outras).

-Botamos na pota as castañas e as setas, e deixamos a lume baixo uns 20-30 minutos. As setas soltarán auga, pero se ameaza con torrar hai que engadir líquido (máis viño, ou auga, como se dixo), pero con tino, é mellor engadir ós poucos que pasarse.

-Se queremos esmerarnos na presentación final retíranse as talladas, unhas cantas castañas que estean enteiras (hai que coidar de non movelas moito para que non se desfagan todas), e a maioría das setas. O que queda pasámolo pola batedora, debería quedar un prebe tipo puré pouco espeso. Servimos nos pratos unha tallada, un pouco prebe, unhas cantas setas e dúas ou tres castañas adornando.

Lamento non ter foto. Cando o volva facer poñereina.

Xa me diredes...

2 Comments:

  • ¡Mi má! Só con ler a receita pásase a fame toda, qué gusto. Pido permiso para imprimila e levala á práctica.

    By Blogger R.R., at 5:24 da tarde  

  • Para iso está. O único que se agradecería e que informes do resultado, para contrastar, que os gustos culinarios de cada quen "son moi seus".

    Saúde

    By Blogger caravelete, at 6:11 da tarde  

Enviar um comentário

<< Home